VDSL (ang. Very high speed Digital Subscriber Line) należy do rodziny technologii xDSL, jej główne zastosowanie to  cyfrowe pętle abonencki, w których wymagana jest bardzo wysoka prędkość transmisji. W rozwiązaniach opartych o VDSL centralnym punktem systemu jest specjalizowany układ komutujący odbierający transmitowane dane ze źródła (np. z przewodu światłowodowego), a następnie przy użyciu klasycznego okablowania miedzianego przekazujący dane do odbiorców docelowych. Zasada działania technologii ADSL opiera się na wykorzystaniu szerokiego pasma częstotliwości sygnałów przesyłanych w okablowaniu miedzianych oraz poczwórnego zwielokrotnienia wykorzystywanych pasm celem odseparowania poszczególnych kanałów. Dolną częstotliwością graniczną jest 300 Hz (w praktyce przyjmuje się jednak wartość 350 KHz) w sytuacji braku konieczności przekazywania sygnałów telefonii analogowej, górna granica jest uzależniona od długości segmentu okablowania i może wynosić od 30 MHz dla przewodu nieprzekraczającego 300m do 10MHz, przy przewodzie 500-metrowym.

Takie rozwiązania techniczne pozwalają na uzyskanie bardzo wysokich przepustowości, jednak na stosunkowo krótkich odcinkach okablowania:

• 56Mbit/sek na odcinku do 300 metrów (w praktyce stosuje się odcinki nieprzekraczające 200 metrów)
• 25 Mbit/sek na dystansie 300-900 metrów
• 10 Mbit/sek na dystansie do 1500 metrów.

Po przekroczeniu 1500 metrów przepustowość oferowana przez VDSL staje się niższa, niż w przypadku skorzystania z technologii ADSL, tak więc na większych dystansach rozwiązań opartych na VDSL się nie stosuje. Rozszerzeniem VDSL jest technologia o nazwie VDSL2, w której zastosowano multipleksację wraz z podziałem częstotliwości sygnału oraz oparto się o pełne pasmo częstotliwości aż do 30MHz. Tego typu rozwiązanie pozwala na znaczne zwiększenie możliwej do uzyskania przepustowości, jednak podobnie jak w wypadku poprzednika na krótkich dystansach:

• Do 200 Mbit/sek, na odcinku nieprzekraczającym 300 metrów (podobnie jak przy VDSL praktycznie nie przekracza się 200 metrów).
• 100 Mbit/sek na odcinku 500 metrów.
• 50 Mbit/sek na odcinku do 1000 metrów.

Powyżej 1500 metrów możliwa do uzyskania przepustowość łącza jest bardzo zbliżona do wykorzystującej technologię ADSL i utrzymuje się na podobnym poziomie do dystansu 4-5 kilometrów. Można więc przypuszczać, że w przyszłości VDSL2 będzie stopniowo wypierać ADSL z rynku. Największą jednak wadą VDSL2 jest konieczność stosowania okablowania wysokiej jakości o ściśle zdefiniowanych parametrach fizycznych, szczególnie na najkrótszych, dwustumetrowych odcinkach – takie wymogi wyraźnie podnoszą łączne koszty instalacji VDSL2 i w niewielkich obszarowo zastosowaniach ich sens ekonomiczny staje się dyskusyjny.